Quatsch
‘We moeten naar een systeem van zinnige zorg!’ ‘Goedkopere, betere zorg en meer preventie’ ‘Anders wordt de zorg straks onbetaalbaar!’ vandaag weer in de NRC en de newsfeed van RTLnieuws.
Ergert u zich ook zo (als ik) aan dit soort dooddoeners? Vooral die laatste is welbeschouwd echt ergerniswekkend: Want wat is dat eigenlijk, onbetaalbaar? Is dat niet veeleer de KLM koste wat het kost in de lucht houden, terwijl de klimaatontwrichting ons het water aan de lippen doet staan? Of de horeca sluiten omdat het zorgpersoneel nog steeds overspannen is van de vorige coronagolf? En vaccins inkopen voor de EU en niet te veel praten over de vaccinatie in ontwikkelingslanden? Me dunkt dat nog veel hogere kosten uitstellen tot de toekomst weleens een stuk onbetaalbaarder zou kunnen blijken. Trouwens die daarboven is ook heel erg; goedkoop is in de regel namelijk duurkoop en ‘goedkoper én beter’ is louter quatsch.
Investeren
Investeren, dat helpt. In Duitsland is er van oudsher geen tekort aan specialisten, ziekenhuisbedden en intensive care-bedden. Volgens Der Spiegel (dat weer putte uit gegevens van Deep Knowlegde Group) eerder dit jaar was Duitsland tijdens de coronapandemie het ‘veiligste land’ in Europa. Heel wel denkbaar (en ook met onderbouwing betoogd, bijvoorbeeld door het Duitslandinstituut) is dat factoren als de aanwezigheid van een zeer breed netwerk aan academische laboratoria en daarmee testcapaciteit, alsmede de genoemde aanwezigheid van intensive care-bedden daaraan wel hebben bijgedragen. Nederland heeft van de Duitse IC-overcapaciteit ook dankbaar gebruik gemaakt, zo begreep ik.
Italiaanse toestanden
Tegelijkertijd zie je in landen waar eerder bezuinigd is op de zorg, dat het direct misgaat als het spannend wordt. Italië is daarvan een triest voorbeeld. Denkbaar is dat factoren als het lage aantal ICU’s, de afwezigheid van een breed netwerk aan academische laboratoria en het ontbreken van – bijvoorbeeld in en buiten Duitsland weleens bespotte- instanties met hun hoge subsidies en hooggeleerde medewerkers de Italianen parten hebben gespeeld.
Marktwerking afschaffen
Vaker heb ik het gezegd en geschreven en ik blijf dat doen: De zorg leent zich niet voor marktwerking. Die leidt namelijk tot een obsessie voor kostenbesparing en dat is niet goed voor de zorg. Dat is dus het eerste wat we moeten afschaffen. De regering moet haar verantwoordelijkheid (weer) nemen en de zorg blijvend, ruimhartig en volledig voor haar rekening en begroting laten komen. Dat betekent nogal wat, bijvoorbeeld ook dat de transitie van de jeugdzorg per direct moet worden teruggedraaid. Vanzelfsprekend spelen de zorgverzekeraars een belangrijke rol, maar daarbij moet de overheid stipuleren dat leidend moet zijn de kwaliteit van en toegang tot de zorg. En dus niet kosten besparen.
Geen on zinnige zorg
Dat betekent niet dat alles maar lukraak vergoed en gedaan moeten worden. Veeleer moet er ook fors verder worden geïnvesteerd in zorg in plaats van het managen daarvan, een adequaat vergoedingensysteem, uitstekende eerstelijnszorg, het voortdurend inzetten als hulpmiddel van technologie (‘caretech’) en Europese samenwerking, bijvoorbeeld in hoog-specialistische zorg op het gebied van ‘bedden’ en ‘handen’.
Zorgkosten moeten omhoog
Kortom: De zorg nog beter organiseren, meer goed opgeleid en veel beter betaald personeel inzetten en investeren in ‘caretech’ zou het devies moeten zijn. Zinnige zorg leveren. En ja, dat betekent mogelijk wel een jaarlijkse stijging van ‘de’ (welke eigenlijk?) zorgkosten met 5 tot 10%. Maar dan heb je ook wat. En dan blijven ons taferelen als in Italië bespaard, bijvoorbeeld bij de uitbraak van de volgende pandemie. Op naar een duurzame zorgtoekomst!
Eerder BIG blog lezen? Klik hier!