Ik ben Sandy Ramlal, 25 jaar oud en ik bevind me aan het eind van mijn studieperiode aan de Universiteit Leiden. In februari 2020 ben ik afgestudeerd voor de master Jeugdrecht. Binnenkort mag ik ook mijn diploma voor de master Straf- en strafprocesrecht in ontvangst nemen. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk uit mijn studieperiode te halen. Zo heb ik onder andere ervaring opgedaan bij de rechtbank Amsterdam en het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie (NIFP). Ik heb deelgenomen aan de Honours-programma’s van de Universiteit Leiden en heb ik een semester gestudeerd aan de University of California, Los Angeles (UCLA). Hoewel ik niet heb stilgezeten tijdens mijn studie, vond ik de gedachte dat ik binnenkort moest gaan zoeken naar mijn eerste échte baan erg spannend. Want wat wilde ik nou precies gaan doen na mijn studie?
Strafrechtadvocaat als eerste baan?
De (strafrecht)advocatuur is één van de opties die ik overwoog. Ik merkte echter dat ik niet goed kon uitleggen wat ik nou precies leuk en niet leuk vond aan de advocatuur. Het was allemaal gebaseerd op het beeld dat ik van de advocatuur had. Ik vond het belangrijk om zelf te ervaren hoe het is om in de advocatuur te werken. Toen ik deze vacature voorbij zag komen, wist ik meteen dat ik deze kans niet wilde laten lopen. Ik heb dezelfde dag nog gesolliciteerd. Nu, aan het eind van mijn stage, ben ik ontzettend blij en dankbaar dat ik de kans heb gekregen.
Stage bij Sennef de Koning van Eenennaam advocaten
In augustus en september 2020 heb ik voor een periode van twee maanden stage gelopen bij Sennef de Koning van Eenennaam advocaten. Al snel maakte ik kennis met iedereen en voelde ik me welkom op het kantoor in Leiden. Iedere dag wordt er samen geluncht, wat ik als prettig heb ervaren. Het is een goede manier om elkaar te leren kennen. Tijdens de lunch worden gedachtes uitgewisseld over verschillende zaken en andere (juridische en niet-juridische) aangelegenheden. Zo leer je de collega’s kennen en kan je mee- en nadenken over zaken en op de hoogte te zijn van wat iedereen bezighoudt.
Corona crisis
Ondanks de beperkingen vanwege de coronacrisis, heb ik het idee dat ik in twee maanden een goed beeld van de praktijk heb gekregen. Zo heb ik ervaren dat het werken in de advocatuur erg gevarieerd is. De ene dag was ik bezig met het schrijven van verzetschriften en pleitnotities en een andere dag weer met het schrijven van een memo of het doen van jurisprudentieonderzoek. De advocaten geven je de vrijheid om het allemaal zelf uit te zoeken. Zij dagen je hierin ook uit. Nadat ik me bijvoorbeeld had verdiept in een zaak, werd mij gevraagd welke verweren ik zou voeren en hoe ik die zou onderbouwen. In een document heb ik hierop netjes uiteengezet welke verweren ik zou voeren. Even later werd aan mij gevraagd of ik mijn verweren kort mondeling kon toelichten. Er werden kritische vragen gesteld over mijn verweren. Dit kan je als advocaat natuurlijk ook in de rechtbank verwachten. Ik heb dit als leuk en leerzaam ervaren.
Op de Universiteit moet je tijdens je studie wel vaker pleitnota’s schrijven. Een nadere (mondelinge) toelichting erop, heb ik eigenlijk vrijwel nooit hoeven geven. Dat dit nu wel gedaan werd, vond ik uitdagend en zorgde ervoor dat ik me daadwerkelijk moest inleven in de rol van een advocaat. Ook vind ik het erg motiverend om te zien dat er ook echt wat wordt gedaan met jouw werk. De pleitnotities die ik heb geschreven worden door de advocaten (eventueel na aanvulling) gebruikt en ook de memo’s die veelal een bepaald aspect van een zaak belichten, hebben invloed op bijvoorbeeld de keuze voor een bepaalde verdedigingsstrategie.
Verdedigingsstrategieën
Naast het schrijven van schriftelijke stukken, mocht ik ook een keer aanwezig zijn bij een overleg met een cliënt. Het was interessant om te zien hoe het contact tussen advocaat en cliënt verloopt. Ik had zelf niet echt een beeld bij wat er precies gezegd werd tijdens zo’n overleg. Nu weet ik hoe bepaalde verdedigingsstrategieën worden besproken en op welke wijze cliënten worden voorgelicht over wat zij op de zitting kunnen verwachten. Dat ik hierbij aanwezig heb mogen zijn, heeft voor mij veel meerwaarde gehad. Ik heb gezien dat iedere cliënt anders is en dat van een advocaat veel aanpassingsvermogen wordt gevraagd. Een advocaat moet snel kunnen schakelen en met veel verschillende scenario’s rekening houden.
Piketdienst
Verder heb ik meegelopen met een piketdienst. Een leerzame ervaring en voor mij ook wel een eye-opener. Met vrij weinig informatie over de verdenking, wordt door de advocaat consultatiebijstand en, indien gewenst, daarna verhoorbijstand verleend. Met enkel het verhaal van cliënt, en vrijwel geen informatie over de verdere beschuldiging, dient de advocaat te adviseren over een verdedigingsstrategie. Tijdens mijn stage bij de rechtbank heb ik vaker verhoren van verdachten gelezen. Toen realiseerde ik me niet dat verdachten en advocaten bij zo’n eerste verhoor eigenlijk nog maar heel weinig weten van de precieze beschuldiging. Dit terwijl een eerste verhoor wel heel bepalend kan zijn voor het verloop van de zaak. Ook deze kennis en ervaring neem ik mee.
Einde van mijn stage
Inmiddels is er bijna een eind gekomen aan mijn stage bij Sennef de Koning van Eenennaam advocaten. Mijn tijd hier is voorbij gevlogen. Ik ben erg dankbaar voor de ervaringen die ik heb mogen opdoen. Iedere rechtenstudent heeft voor zichzelf wel een beeld gevormd over het werken in de advocatuur. Door het mee te maken in de praktijk, leer je pas hoe het echt is en of het beeld dat je van de advocatuur hebt klopt. Per oktober zal ik beginnen als juridisch medewerker bij de rechtbank Den Haag. Ik weet nu wel dat ik, op termijn, een baan in de (strafrecht)advocatuur zeker niet wil uitsluiten.